:)

Miło mi się zrobiła patrząc na wasze komentarze pod ostatnim postem.
Czas nie pozwala mi na odpisanie każdej z osobna. Do tego mocno bym się pewnie powtarzała dziękując za wyrażenie swojego zdania na temat ważnej dla mnie sytuacji. Dziękuje :)
Dałyście mi do myślenia.
To nasza sprawa - rzecz nie podważalna. Tylko świat to nie tylko my to wszyscy wokół nas i kooperacje z nimi. I oto wszystko dookoła chodzi. O nasze dobre kontakty z tymi wszystkimi dookoła. Obecne zainteresowanie nami stworzyliśmy sobie sami nie dając nawet szczątkowych informacji co u nas.
Czy się staramy o dziecko?
Jak nam idzie?
A może w ogóle nie planujemy dzieci?
Nie dotyka bezpośrednio ale daje do myślenia.
Zazdroszczę Wam odwagi. Teraz patrząc na całą tą sytuację wydaje mi się, że lepiej było mówić na początku. Byłoby łatwiej. Nie odcinać się od rodziny z którą chcemy być blisko. To dla nas ważna decyzja w życiu. A jesteśmy z nią praktycznie sami. Dzielenie ważnych chwil w życiu z bliskimi jest miłe. My się odcięliśmy. A przecież dla nas to radosna informacja.
U Was fajne jest to że mówiliście o tym mimo wszystko, mimo kursu, mimo kwalifikacji. Odwagi zazdroszczę.
Lżej mi się zrobiło na sercu po wylaniu emocji w ostatnim poście.
Pozdrawiam serdecznie :)